https://socialistfight.com/2018/04/14/defend-syria-and-russia-imperialism-out-of-the-middle-east/

14/04/2018 – Ian

Sosyalist mücadele, Suriye’de devam eden sivil savaşta isyancılar ve sivillere yönelik yapılan sözümona kimyasal saldırıya cevaben 14 Nisan’ın erken saatlerinde ABD, İngiltere ve Fransa tarafından gerçekleştirilen kruz füzesi saldırısını kınıyor. Bu saldırı, Irak’ın işgali ve ele geçirilmesi yoluyla Saddam Hüseyin’in ABD ve İngiltere tarafından devrilmesi örneğine göre modellenmiş olan, 2011 yılında Libya’da Gaddafi’nin devrilmesinden bu yana Batının Suriye’deki rejimi değiştirmek üzere harekete geçirdiği planın bir parçasıdır.

Bu güdünün ardında, sadece Suriye’de değil aynı zamanda İran, Rusya ve Çin üzerinde de balkanlaştırma ve rejim değişikliği yaparak bu ülkelerde emperyalist egemenliği garanti altına alma ihtiyacı yatmaktadır. Bu planın içinde, Orta Doğu’da ve Kuzey Afrika’da İsrail’e karşı en ufak bir ayaklanma potansiyeli olan otokratik ya da demokratik her bir Arap ve Orta Doğu rejimini felce uğratma fikri de vardır.

Dolayısıyla, Irak savaşından yola çıkarak, emperyalistler, kitlelerin devirmeye çalıştığı rejimlerin karakterine göre Arap Baharı’nı istismar ettiler ve sözde “demokrasi” adına, İsrail’e tarihi bir şekilde karşı gelen Arap rejimlerini – en açık şekilde Libya ve Suriye’de – yerle bir etmek için en yıkıcı nihilistik İslamcı unsurları destekleyerek silahlarla müdahalelerde bulundular ve yeni başlamış olan devrimci dalgayı etkin bir şekilde rayından çıkardılar. ABD ve İsrail yanlısı Mübarek’e karşı kitlelerin iktidara Müslüman Kardeşler Örgütü’nü getirdiği Mısır’da ise, Mısır’ın tarihinde ilk kez seçimle göreve gelen Cumhurbaşkanı Muhammed Mursi’ye karşı Pinochet- türü darbeyi destekleyerek kitleleri bastırdılar ve gaddar Sisi diktatörlüğünü kurdular.

Çok daha büyük ama bir çok yönden geri kalmış ve bağımlı bir kapitalist güç olan Rusya’nın git gide artan müdahaleleri, bu stratejiyi Suriye’de uygulamayı imkansız hale getirmiştir. Esad rejimi, başlangıçta Esad otokrasisine karşı başlatılan orjinal Arap baharı hareketini tamamen gölgede bırakan Batı ve İsrail destekli kana susamış cihadçı isyana karşı sivil savaşı kazanıyor. Bu noktada, Esad’a karşı herhangi bir devrimci-demokratik hareket olmamasının yanı sıra, bu muhalefet çeşitli sahte solcuların fantezilerinden öteye gidemiyor.

Kürt güçleri hariç, Esad’a karşı savaşan Suriye muhalefeti, 1980’lerde Sovyetler Birliği’ne karşı savaşan Mücahidin, El Kaide ve yeni türeyen Taliban güçlerine özünde çok benzemektedir. Bu savaş, özellikle İran’a karşı ve genel anlamda Şii’lere karşı bölgesel bir Sünni toplumsal savaş başlatmak isteyen Suudi Arabistan’ın Sünni mezhepciliği ile ateşlenmektedir. Suudi Arabistan, Yemen’de de Şii Husi hareketine karşı gaddar bir savaş sürdürmekte ve toplumsal bir katliam yapmaktatır. Öte yandan tüm gaddar otokrasisine rağmen Esad rejimi, bünyesinde Alevi Şii ve Hristiyan nüfusu bulundurmaktadır ve  laikleşmiş Sünnilerin büyük bir kısmı, El Nusra/El Kaide ve Batı destekli isyancılara ve IŞİD’in kalıntılarına karşı Esad rejiminin yanında yer almaktadır. Esad ve Rus destekçileri bu bağlamda batılı temsilcilere ve tabii ki bütün emperyalist saldırılara nazaran daha az şeytanidir.

Suriye’yi ve Rusya’yı savunmak, bu emperyalist korsanlık uygulamarına karşı koymak ve emperyalizmin çöküşünü gerçekleştirmek için ayaklanmak, emperyalist ülkelerdeki işçi hareketlerine bağlıdır. Bu saldırı, açık bir şekilde halka Rus Fobisi aşılamaya çalışmak için, kararlı ve istikrarlı bir hazırlık sonucu gerçekleştirildi; sahte ve gülünç Skripal’in sözde ölümcül sinir gazı ile gerçekleştirdiği sözde suikasti o kadar da ölümcül çıkmadı, ve şimdi Yulia Skripal’in göz göre göre istihbarat servisleri tarafından kaçırılması, göz ardı edilmemesi gereken bir noktadır. İngiltere’nin ortada delil yokken Rusya’ya karşı yaptığı suçlamalara İngiliz halkının büyük bir kısmı şüphe ile yaklaşıyor –  Rusya bir suikast düzenlediğinde bunu ciddiye alır ve beceriksiz olmak şöyle dursun kendisini asla ele vermez.

Yapılan bir kamuoyu yoklamasında, Suriye’nin Duma kentine yapılan saldırı İngiltere nüfusunun sadece 21%’i tarafından desteklendi. Suriye’de kanıtlanmamış ve çok şüpheli bir saldırı olduğunda, emperyalistler buna çok hızlı bir şekilde karşılık veriyor, fakat Gazze’de yapılan Büyük Geri Dönüş Yürüyüşü’nde bir çok Filistinli insan hakları yürüyüşçüsü silahlı saldırı ile katledildiğinde, emperyalistler savaş ile tehdit etmek şöyle dursun, bu olayı ne eleştirdi ne de kınadı. Ayrıca, Rusya ile silahlı bir çatışma ve nükleer bir Üçüncü Dünya Savaşı’na ilişkin büyük bir korku var. Almanya ve İtalya bu saldırıyla hiç bir alakaları olmadığını söyledi.

May hükümeti, İngiliz halkı karşı olmasına rağmen, Trump ve Macron’un Suriye’ye düzenleyeceği saldırıya katılma kararı aldı, May bu siyasi kararının hesabını vermelidir. May hükümetine, kararlı bir işçi sınıfı muhalefeti son verebilir. Jeremy Corbyn’in hakkını vermeliyiz, bir çok eski İşçi Partisi liderlerinden farklı olarak, o bu saldırılara karşı çıktı. Yine de, buna karşı çıkmasının sebebi sosyalist olması değil barış yanlısı olmasından kaynaklanıyordu. Corbyn savaşı ‘alevlendirmenin’ ‘tehlikelerinden’ bahsetti, fakat Orta Doğu’daki yarı-sömürge ülkeleri yok etmek ve onları barbarlık ve kaos içinde bırakmak için başlatılan bu yeni-muhafazakar savaşları kınaması gerekirdi. Sosyalist bir muhalefet, prensip olarak bu savaşları kınamalıdır ve yarı-sömürge uluslara ve devletlere karşı emperyalistler ve temsilciler tarafından açılan savaşlara bir son vermek için çağrıda bulunmalıdır. Bu yarı-sömürge ülkelerin arasında Suriye, Rusya ve Trump ve Netanyahu’nun hedef aldığı İran’da bulunmaktadır ve belki Birleşik Krallık yandaşları da ilerde bu ülkeri hedef alacaklardır.

Emperyalistler, ellerinizi Suriye, İran ve tüm Orta Doğu’dan çekin!